Wizy J-1 przeznaczone są dla osób pragnących podjąć w Stanach Zjednoczonych zatrudnienie, staż lub prowadzić badania na wcześniej ustalonych warunkach w ramach zatwierdzonego programu sponsorowanego przez placówki oświatowe lub organizacje typu non-profit. Do programów kwalifikują się, m.in. studenci studiów podyplomowych, absolwenci medycyny udający się do USA w celu zdobycia specjalizacji, stypendyści tymczasowo zasilający kadry uniwersyteckie i zapraszani przez uniwersytety lub uczestnicy szkoleń biznesowych. Ponadto działa kilka programów wymiany dla młodzieży, w tym program „Praca i Podróże” (Work and Travel) staże dla studentów uniwersyteckich oraz dla opiekunek do dzieci (program Au Pair). Centrum Doradztwa Edukacyjnego przy Polsko-Amerykańskiej Komisji Fulbrighta udostępnia listę programów wymiany do Stanów Zjednoczonych.

Opiekunki do dzieci (Au Pair)

Opiekunki do dzieci zamierzające podjąć zatrudnienie w USA powinny posiadać wizy J-1 w ramach oficjalnie zatwierdzonego programu wymiany kulturalno-naukowej. Cudzoziemcy w wieku 18-26 lat biorą udział w życiu rodziny gospodarzy opiekując się ich dziećmi maksymalnie przez rok. Opieka nie może przekraczać dziesięciu godzin dziennie ani czterdziestu pięciu godzin tygodniowo. Opiekunowie muszą swobodnie posługiwać się językiem angielskim w mowie oraz zdobyć w oficjalnej placówce oświatowej w USA przynajmniej sześć punktów akademickich.

Lekarze

Aby wykonywać zawody medyczne lub ukończyć studia medyczne w USA, określona grupa lekarzy cudzoziemców musi zdać część I i II egzaminu organizowanego przez Krajową Radę Egzaminatorów Medycznych tzw. National Board of Medical Examiners (NBME) lub inny egrazmin równoważny. Bliższych informacji udziela National Board of Medical Examiners

Małżonkowie i dzieci

Małżonkowie i dzieci w stanie wolnym poniżej 21 roku życia, pragnący towarzyszyć lub dołączyć do posiadacza wizy J-1 w USA, mogą na czas jego pobytu ubiegać się o wizę J-2 przeznaczoną dla członków rodziny posiadacza wizy J-1. Członkowie rodziny nie zamierzający zamieszkiwać razem z posiadaczem wizy J-1, lecz jedynie go odwiedzać w USA, mogą ubiegać się o wizy turystyczne B-2. Wiza J-2 nie upoważnia członków rodziny uczestników wymiany kulturalno-naukowej do podjęcia zatrudnienia, jeśli nie uzyskali specjalnego zezwolenia na pracę z urzędu imigracyjnego (USCIS).  Posiadacze wiz J-2 mogą składać wnioski o pozwolenie na pracę po przyjeździe do USA. Podania będą rozpatrywane w świetle aktualnie obowiązującego prawa.

Wjazd do USA i długość pobytu

Posiadacz wizy J-1 może wjechać do Satnów Zjednoczonych do 30 dni przed datą rozpoczęcia programu wskazaną na formulazru DS-2019. Okres trzydziestodniowy nie odnosi sie do osób, które przerwawszy pobyt, wracają do USA by kontynuować uczestnictwo w programie. Posiadacz wizy J-1 może pozostać w USA maksymalnie 30 dni od daty zakończenia programu, wskazanej na formularzu DS-2019. Aby przedłużyć pobyt, należy ubiegać się zmianę statusu w USA lub przedłużenie prawa pobytu. Odpowiednie wnioski można składać w urzędzie imigracyjnym właściwym dla miejsca zamieszkania.

Dodatkowe procedury i opłaty

Aby ubiegać się o wizę J-1 należy uzyskać od organizacji zapraszającej formularz DS-2019 (Certificate of Eligibility for Exchange Visitor Status). Wiza J-1 jest  ważna jedynie z formularzem DS-2019, na podstawie którego została wydana.

Zanim będzie można wydać wizę typu J, amerykańska organizacja lub instytucja, która wystawiła formularz DS-2019 zobowiązana jest do zarejestrowania uczestnika programu w elektronicznym systemie SEVIS. Wiza nie może być wydana, jeżeli informacje zawarte na formularzu DS-2019 nie zostały wprowadzone do systemu.

Osoby, których formularz DS-2019 został wystawiony 1 września 2004 r. lub później i których nauka lub udział w wymianie nie stanowi kontynuacji programu rozpoczętego przed tą datą, wnoszą dodatkową opłatę za rejestrację formularza DS-2019. Opłata musi zostać uiszczona przed spotkaniem z konsulem. Bezzwrotna opłata jest pobierana na pokrycie kosztów zarządzania systemem SEVIS. Jednorazową opłatę wnosi się każdorazowo za uczestnictwo w danym programie wymiany. Jej ważność wygasa wraz ze zmianą lub utratą statusu prawnego uczestnika wymiany.

Osoby zaproszone przez rząd Stanów Zjednoczonych, które biorą udział w programach oznaczonych: G-1, G-2, G-3, G-7 są zwolnione z opłaty SEVIS.

Osoby ubiegające się o wizy J-2 są zwolnione z opłaty SEVIS, mimo że ich formularze DS-2019 mają swoje własne numery.

Z dniem 27 października 2008 r. opłata SEVIS wynosi 180 USD. W przypadku uczestników niektórych programów wymiany krótkoterminowej – opiekunek „Au Pair”, uczestników programu „Praca i Podróże” (Work and Travel), wychowawców na obozach (Camp Counselor) – 35 USD.

Informacje o sposobie wnoszenia tej opłaty zamieszczone są na stronie internetowej www.fmjfee.com Departamentu Bezpieczeństwa Krajowego (DHS). Szczegółowych informacji o systemie SEVIS można zasięgnąć ze strony internetowej DHS poświęconej programowi SEVP.

Wymóg zamieszkiwania w kraju pochodzenia

Zgodnie z artykułem 212(e) Aktu o Imigracji i Obywatelstwie wymagane jest, aby uczestnik programu wymiany kulturalno-naukowej zamieszkiwał poza Stanami Zjednoczonymi (w kraju pochodzenia lub ostatniego stałego pobytu) przez dwa lata po zakończeniu programu, jeżeli:

• Program wymiany, w którym uczestniczył został sfinansowany w całości bądź częściowo, bezpośrednio lub pośrednio przez rząd Stanów Zjednoczonych lub przez rząd kraju, z którego pochodzi, lub rząd kraju, w którym ostatnio na stałe zamieszkiwał.
• Uczestnik programu przybył do USA, by uzyskać specjalizację medyczną lub staż.
• Jest obywatelem państwa, w którym istnieje zapotrzebowanie na specjalistyczną wiedzę lub umiejętności w dziedzinie, w której uczestnik wymiany specjalilzował się w USA. Uwaga: Od 28 czerwca 2009 obywatele polscy nie są objęci wymogiem zamieszkiwania w kraju pochodzenia ze względu na zapotrzebowanie na specjalistyczną wiedzę lub umiejętności.  Dotyczy to również osób, których wiza J-1 została wydana przed 28 czerwca 2009 na podstawie formularza DS-2019 z zaznaczonym punktem „is subject to 212(e)”.

Uczestnik wymiany, który podlega artykułowi 212(e) Aktu o Imigracji i Obywatelstwie, nie ma prawa zmiany statusu na wizę typu H, L, K, ani do ubiegania się o wizę imigracyjną dopóki nie powróci do swego kraju lub kraju, w którym ostatnio na stałe zamieszkiwał przynajmniej na dwa lata lub nie otrzyma zgody na uchylenie tego przepisu. Więcej informacji o możliwości złożenia podania o uchylenie tego przepisu można uzyskać klikając na Waiver of the J Visa Two-Year Foreign Residence Requirement 212(e).